Doktor prawa +++
Dehon i prawo
Od 1859 do 1864 roku Leon Dehon studiuje prawo w Paryżu. Z tego, co pisze o tym okresie wynika jasno, że studia narzucone przez ojca uważa za margines działalności, bowiem on zamierza iść do kapłaństwa. Mój wybór szedł w innym kierunku. Oczekiwałem z niecierpliwością końca studiów prawniczych (NHV II/62v); Moje zamierzenia były inne. Kończyłem prawo, aby zadowolić mojego ojca i aby otrzymać jego pozwolenie udania się do Rzymu (NHV II/20r); Czułem dobrze, że studium prawa było dla mnie jedynie przejściowe. Moje uczucia były skierowane gdzie indziej (NHV I/39v).
Jednakże te pięć lat nie było dla niego jakąś wielką ofiarą: odbył długie podróże, poznał nowy typ formacji kulturalnej, doświadczył uniwersyteckiego katolicyzmu paryskiego w pełnym wtedy rozkwicie.
Leon Dehon cieszył się możliwościami jakie niosło ze sobą życie studenta. Jego studia obfitowały także w liczne pozytywne aspekty: Studia prawnicze mogą mieć pewne minusy, ale w sumie sprzyjają bardzo rozwojowi ducha (NHV I/40r). Bardzo typowa dla perspektywy Dehona jest następująca obserwacja: Prawo jest gałęzią moralności i bazuje na filozofii. Metoda, którą się nabywa, pomaga w rozwijaniu refleksji, rozeznania i osądu (NHV I/40v).
W swojej książce na temat dzieła społecznego ojca Dehona Robert Prélot dochodzi do wniosku, że formacja prawnicza pozwoliła mu osiągnąć czy udoskonalić jasność i precyzję w jego rozumowaniu, które zaznaczą się później w jego przemówieniach i pismach (R. Prélot, L‘oeuvre sociale du chanoine Dehon, s. 27).
22.11.1862 roku Dehon składa przysięgę adwokacką i pracuje po kilka godzin dziennie w kancelarii adwokackiej Maître Maza. Równocześnie przygotowuje się do egzaminu doktorskiego (lipiec 1863) i opracowuje tezę doktoratu (kaucje i beneficja na rzecz poręczenia). Pracę doktorską miał bronić w marcu 1864 roku. Pierwsza próba spełzła na niczym, ponieważ według Dehona w komisji egzaminacyjnej zasiadał syn pewnego krytykowanego przezeń w pracy autora. Leon nie powiadomił o tym swych rodziców i w miesiąc później, 2.04.1864 roku, bronił swój doktorat z powodzeniem. .
..2 kwietnia wszystko było skończone. Byłem doktorem. Był to ważny etap w moim życiu. Obiecałem mojemu ojcu osiągnąć ten cel. Mogłem mieć nadzieję, że teraz pozwoli mi pójść za moim powołaniem (NHV II/66r).